niedziela, 6 stycznia 2013

Praca logopedy z pacjentem autystycznym

A dzisiaj, dla urozmaicenia, chciałybyśmy przedstawić filmik prezentujący pracę logopedy z dzieckiem autystycznym. Michałek ma pięć lat. Jest pacjentem logopedycznym od lat trzech. Jego postępy są ogromne.

Trzymamy kciuki za dalsze sukcesy.

http://www.youtube.com/watch?v=aOIef7s08Xk


wtorek, 1 stycznia 2013

Dwutorowość terapii logopedycznej dziecka autystycznego


Przed rozpoczęciem terapii logopedycznej dziecka z autyzmem, musimy przyjąć specyficzną postawę, bowiem u dzieci z tym zespołem terapia ma charakter dwutorowy. Logopeda musi traktować mowę oraz komunikację jako dwa odrębne tory, ponieważ najczęściej nauka komunikacji nie wiąże się bezpośrednio z nauką mowy. Dziecko nie musi mówić, by zacząć pracę nad komunikacją. Komunikacja rozwija się zarówno na poziomie przedsymbolicznym jak i symbolicznym. Żeby umiejętność mówienia mogła służyć komunikacji, musi być spełnionych wiele czynników. Dobra komunikacja potrzebuje dobrych fundamentów.

Dwutorowość terapii logopedycznej u dzieci z autyzmem można przedstawić za pomocą takiego schematu:

I TOR: Praca nad komunikacją -> Kompetencje komunikacyjne;

II TOR: Praca nad mową -> Kompetencje językowe.

Jeśli logopeda zdecyduje się wyłącznie na drugi tor, pojawia się duże ryzyko, że dziecko nie nauczy się funkcjonalności mowy, a w konsekwencji nie będzie jej używać. Również tempo rozwoju mowy będzie powolne, może się ona stać narzędziem komunikacji bardzo późno lub nawet wcale. Mowa nie zawsze jest wyznacznikiem pojawienia się komunikacji.

W kolejnych postach dowiecie się, na czym skupiać się w przypadku terapii logopedycznej małego dziecka z nierozwiniętym językiem mówionym.

czwartek, 27 grudnia 2012

Objawy autyzmu

Rozwój dzieci autystyczny przebiega w zasadzie normalnie aż do 24.-30. miesiąca. Wówczas można zauważyć opóźnienie w mowie lub kontakcie z dzieckiem. Autyzm zazwyczaj objawia się w następujących sferach:

- MOWA rozwija się słabo lub wcale (używanie słów bez znaczenia, komunikowanie się za otaoczeniem za pomocą gestów zamiast słów, słaba koncentracja);

- SAMOTNOŚĆ - dziecko woli spędzać czas samo, niż z innymi (nie nawiązuje nowych znajomości, rzadko się uśmiecha, ma słaby kontakt wzrokowy);

- NADWRAŻLIWOŚĆ na dotyk lub brak reakcji na ból;

- BRAK spontaniczności i kreatywności podczas zabaw;

- NADPOBUDLIWOŚĆ/ OTĘPIENIE (nagłe wybuchy złości, uparte przywiązanie do jednego przedmiotu lub osoby, agresja lub autoagresja).

Należy wnikliwie obserwować własne dziecko, a w razie jakichkolwiek wątpliwości, skontaktować się lekarzem. Im wcześniejsza diagnoza, tym wcześniej można wdrożyć terapię, co z kolei w przyszłości może pozwolić dziecku autystycznemu samodzielnie funkcjonować i w miarę możliwości integrować się z rówieśnikami.

Przygotowane na podstawie artykułu zamieszczonego w "Porozmawiajmy o zdrowiu" nr 5(14)/2012

czwartek, 20 grudnia 2012

Z okazji Świąt...

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia, chciałybyśmy życzyć wszystkim osobom odwiedzającym nasz blog:
dużo zdrowia, spokoju ducha, miłych chwil w rodzinnym gronie oraz przede wszystkim mnóstwo uśmiechu.
Oby nadchodzący Nowy Rok okazał się lepszy od mijającego.

Marta i Karolina ;)



poniedziałek, 17 grudnia 2012

Logopedyczne trudności dzieci z autyzmem

Problemy dzieci z autyzmem na płaszczyźnie logopedycznej:


1. Trudności w zakresie komunikacji niewerbalnej u dzieci z nierozwiniętym językiem mówionym:


• brak / niekonsekwentne wykorzystywanie gestu wskazywania palcem;
• używanie ręki osoby dorosłej w charakterystyczny sposób;
• brak przeczenia głową na "nie";
• brak kiwania głową na "tak";
• zaburzenia w zakresie dzielenia pola uwagi;
• brak kompensacji braku języka mówionego gestami;
• brak [ograniczone zauważanie] rozumienia gestów innych osób;

2. Trudności w zakresie kompetencji językowych u dzieci z nierozwiniętym językiem mówionym:

• brak wokalizacji, jedynie krzyk, pojękiwania;
• wokalizacje sylabopodobne (wypowiadane bez znaczenia, wypowiadane w sytuacjach „ważnych emocjonalnie”);
• brak gotowości do powtarzania dźwięków na polecenie / mała gotowość do naśladowania;

• trudność w dokładnej ocenie rozumienia mowy, częściej ocenie podlegają reakcje na mowę;
• trudność w dokładnej ocenie budowy i sprawności aparatu artykulacyjnego (wnioski na podstawie wywiadu, obserwacji czynności takich jak: jedzenie, picie oraz dodatkowych konsultacji);
• obniżona sprawność aparatu artykulacyjnego powiązana z obniżoną umiejętnością naśladowania oraz nieprawidłową kinestezją mowy;
• zaburzenia sensoryczne w obrębie aparatu artykulacyjnego.

Źródło: KONFERENCJA SZKOLENIOWO- NAUKOWA- na rzecz pomocy dzieciom i młodzieży z autyzmem „POMÓŻ MI”, Węgrów 2010.



środa, 12 grudnia 2012

Cele terapii dziecka autystycznego

Głównymi celami terapii dziecka autystycznego są:

• stymulowanie dziecka do nawiązywania kontaktów społecznych;
• rozwijanie umiejętności komunikowania się z otoczeniem poprzez wykorzystanie mowy ciała, naśladownictwa, dotyku, wzroku, słuchu, mowy, czytania i pisania;
• zmienianie na społecznie akceptowane sposoby wyrażania woli i emocji – w zachowaniu oraz słowami;
• rozwijanie sfery poznawczej poprzez dostarczanie kolejnych doświadczeń związanych z postrzeganiem przez dziecko rzeczywistości.

poniedziałek, 10 grudnia 2012

Zaburzenia mowy w autyzmie

Zaburzenia mowy w autyzmie są jedną z bardziej charakterystycznych cech występujących w autyzmie i dotyczących zarówno mowy biernej jak i czynnej. Mają one podstawowe znaczenie dla rozwoju w związku z tym, że proces kodowania doświadczeń językowych jest poważnie zaburzony lub w ogóle nie zachodzi. Rozwój mowy jest zależny od prawidłowego rozwoju fizycznego, psychicznego i ruchowego oraz sprawności analizatorów słuchowych, wzrokowych i kinestetycznych. Powodem występujących zaburzeń w rozwoju mowy jest prawdopodobnie fakt, iż dzieci autystyczne nie przechodzą przez etap emocjonalnej intonacji przekazywanych sygnałów językowych.


Takie zaburzenia w autyzmie nie mają jedynie charakteru prostego zaburzenia w rozwoju mowy, ze względu posługiwania się przez dzieci autystyczne echolalią w dialogu społecznym bądź poprzez używanie języka w bardzo ograniczonym zakresie. Istotne jest również zwrócenie uwagi na fakt, iż dzieci z rozwojowymi zaburzeniami ekspresji słownej odczuwają naturalną potrzebę kontaktów z innymi ludźmi o komunikacyjnym znaczeniu społecznym (za: J. Błeszczyński).


Rehabilitacja dzieci z autyzmem polega głównie na wzbogacaniu zasobu słownictwa składającego się na wyrażenia i zwroty poprzez ich naśladownictwo. Jednakże takie umiejętności tych dzieci nie powoduje przyswajania zasad gramatycznych ani transferu nabytych umiejętności na inne dziedziny życia. Ich umiejętności językowe bardzo często ujawniają się bądź rozwijają w okresie późniejszego rozwoju.

W kolejnych wpisach przybliżymy nieco metody pracy z dziećmi autystycznymi, ponieważ znalazłyśmy kilka ciekawych stron oraz publikacji.